در که باز شد بوی غلیظ سیگار، وارد ریه هاش شد.
می دانست این موقع از روز کسی جز پسرش در خانه نیست. می توانست طوری رفتار کند که پسرش دیگر در خانه جرات سیگار کشیدن نداشته باشد. اما این برخورد ممکن بود پای رفتارهای مخفیانه ی خارج از خانه را به دنبال داشته باشد.
پس باید راهی دیگر پیدا می کرد.
بهترین راهی که به ذهنش رسید این بود که رفتاری کاملا عادی داشته باشد و وقت بیشتری برای فرزندش بگذارد تا با دغدغه ها و ناراحتی های او بیشتر آشنا شود.
گاهی عکس العمل های اشتباه ما هستند، که باعث اشتباهات فرزندانمان می شود.
مواظب باشیم با رفتارهای اشتباه خود از فرزندانمون دروغگو نسازیم.