فرزند کمتر، خودخواهی بیشتر
نیاز به توضیح نیست که بزرگترین تکیه گاه هر کشوری، منابع انسانی آن است. تاجایی که "فقر جمعیت" در برخی از کشورها آنان را مجبور به مهاجرپذیری و اتخاذ سیاست های خاص افزایش جمعیت میکند.
واضح است که اگر میلیاردها دلار منابع مالی داشته باشیم ولی منابع انسانی برای بهره گیری صحیح در اختیار نباشند، کاری از پیش نمیبریم جز اینکه دست به دامان جمعیت دیگر کشورها شویم.
تصور کنید روزی را که مهاجران کشورهای همسایه، در کارخانه ها، فروشگاه ها، شرکت ها و... مشغول به کارند چون ما تصمیم گرفتیم برای زندگی بهتر! فرزند کمتر داشته باشیم.
رفاه طلبی، لذت گرایی و خودخواهی ما، آینده نامعلومی را برای ناموس مقدسمان، وطن، به ارث خواهد گذاشت.
کسانی که فریادوطن پرستیشان گوش عالم را کر، کرده است حداقل در عمل اثبات کنند.