وقتی فقر از دری بيايد، ایمان از در دیگر می رود، پس این حرف های شما در مورد فرزند آوری و اینها چه معنایی داره?
مگر نه اینست که بچه های فقیر در معرض بی ایمانی و انحراف هستند?
چند نکته در پاسخ به این سوال و شبهه
1-اعتقاد به اینکه فقری از دری بیاید، ایمان از در دیگر می رود، وقتی کنار این اعتقاد باشد که فرزند بیشتر آوردن، مساوی با فقر است، نتیجه اش فرزند آوری کمتر است.
2-آیا کسانی که همراه انبیا بوده اند، بیشتر از فقرا بوده اند یا ثروتمندان ? یکی از بهانه های ثروتمندان برای ایمان نیاوردن، همین بود که در اطراف شما انسان های فقیر هست.
3-این روایت را توجه کنید : خوشا بحال مستمندان که صبر می کنند! آنها کسانی هستند که ملکوت آسمان ها و زمین را می بینند. کافی، ج۲، ص263
5-فقری که در روایات آمده، فقر در زمینه دین و شناخت دین است.