لعن که اهانت نیست
شبهه‌ای که دیشب تو تلگرام دیده بود و ذهنش را خیلی درگیر کرده بود را از استادش پرسید: ببخشید مگر اهانت کردن کار زشتی نیست، پس چرا ما در زیارت عاشورا با لعن گفتن به برخی اشخاص فحش می‌دهیم؟
استاد مکثی کرد و گفت: لعن با فحش زمین تا آسمان فرق دارد، لعن کردن، بیزاری جستن از رفتار وحشیانه یک ظالم و ظلمش و دوری جستن از جبهه‌ي باطل است،
لعنت، یعنی هرگز در دل ما جایی برای محبت به ضایع‌کنندگان حق امام حسین علیه‌السلام نیست، همان‌گونه که خداوند بر اهل کفر لعنت میکند(۱). بنابراین لعن کردن با اهانت فرق دارد.
پی‌نوشت‌ها:
۱-كسانى كه دلايل روشن، و وسيله‌ي هدايتى را كه نازل كردهايم، بعد از آن‌كه در كتاب براى مردم بيان نموديم، كتمان كنند، خدا آن‌ها را لعنت مىكند؛ و همه لعنكنندگان نيز، آن‌ها را لعن مىكنند. سوره بقره، آیه ۱۵۹.
#ماندگارهمچوحسین
