شفاعت اولیای الهی در قیامت جلوه رحمت خدای عزوجل است. خدای متعال خواسته است تا از طریق برخی پاکان روزگار درصحنه قیامت و محاسبه اعمال رحمت خود را بر سر برخی از افراد فروریزد به همین روی شفیعانی را قرار داده تا عقب‌افتادگان را سرعت دهند و آن‌ها را که آهسته‌آهسته سیر می‌کردند یاری رسانده و به ابتدای قافله رسانند.
اما آنان که هیچ حرکتی ندارند و ای‌بسا کاملاً در جهت مخالف خواسته‌های الهی گام برمی‌دارند و هیچ شانیت و قابلیتی در خود برای شفاعت شدن باقی نگذاشته‌اند از این فیض عظیم محروم می‌مانند. یکی از این جماعت محروم «زمامداران ظالم» هستند که در موضع قدرت دادگری نکردند و به احیای حقوق مردم مظلوم نپرداختند.[1]
[1] پیامبر گرامی اسلام (ص): «لَا تَنَالُ شَفَاعَتِي ذَا سُلْطَانٍ جَائِرٍ غَشُوم؛ شفاعت من به زمامدار ظالم بیدادگر نمی رسد» مستدرک الوسائل، ج12، ص99.
