مردم سالاری
در دوران پهلوی عملا چیزی به اسم مردم سالاری وجود نداشت. این عدم توجه و اهمیت به مردم، بزرگ ترین اشتباه محمدرضا شاه بود. او توده های مردم را مانند مواد خامی می دانست که هر طور که می خواست می توانست آنها را تعقیر و شکل دهد. شاه به شدت به اشراف اهمیت می داد به طوری که بسیار از خطاهای بزرگ و غیر قابل اغماض آنها را می بخشید.[1] این در طرز فکر محمدرضاه شاه کار دستش داد، و همین مردم که آنها را مواد خام می دانست علیه او قیام کرده و او را از تخت پایین کشیدند. امروزه مردم پشت این نظام و انقلاب ایستاده اند. دلیل بر آن هم اینست که هر ساله به لطف و عنایت خداوند و یاری مردم راه پیمایی 22 بهمن با شکوه تر و با عظمت تر برگزار می گردد.
[1] دخترم فرح، ص223و225
