در کشوری که مردم آرمانها و افق های زندگی مادی و معنوی شان را از روی سیره اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) الگو برداری می کنند.
در کشوری که ملاک رأی آوردن و یا رأی نیاوردن یک مدیر بر اساس شناخت مردم از کارآمدی و توانایی آن مدیر برای پیاده کردن آرمانها و افق های مادی ومعنوی مردم است.
پس بدون شک کسی که در چنین کشوری مسئولیت قبول می کند باید از نظر اعتقاد و ایمان به آرمانها وخواسته های مردم، خودش نیز در راه رسیدن به این آرمانها اگر از مردم جلوتر نیست حداقل عقب تر نباشد.