مطالبه منصفانه عدالت
از سپیده صبح تا ظلمات شب هرکدام از ما با افراد زیادی ارتباط برقرار می‌کنیم؛ والدین، دوستان، همکاران، فرزندان، همسر، همسایگان و ... تنها برخی از افرادی هستند که در لیست بلند کسانی که ما در ارتباط روزانه‌اند قرار دارند. طبیعتاً همه ما توقع داریم سایه «عدالت و انصاف» بر همه این روابط مستقر باشد. برای برقراری عدالت در این روابط عادلانه‌ترین نسخه‌ای که باید بپیچیم این است که «خود را» ملزم به رعایت عدالت کنیم! این عادلانه و منصفانه نیست که دائماً از دیگران عدالت را طلب کنیم اما از عادل یا ظالم بودن خودمان غافل باشیم![1]
[1] امام صادق (ع): «لَيْسَ مِنَ الْإِنْصَافِ مُطَالَبَةُ الْإِخْوَانِ بِالْإِنْصَافِ، انصاف نیست که تنها از برادران خود انصاف را مطالبه کنیم!» بحار الانوار، ج72، ص27.
