زندگی همان استجابت دعوت خدا و رسول خداست(انفال، 24/ نحل، 97/یونس،64). یعنی باطن ایمان، زندگی است و باطن کفر و انکار، نیستی است و بزرگترین رهآورد پیامبر(ص) و ارمغان نبوتش، بخشیدن عُمر دوباره و زندگی تازه اما جاودانه است. چهرهای که او از خداوند، ترسیم کرد در بسیاری از زوایا، چهرهای مهربانانه است. قطعا در منتهای رنجها و محنتهای زندگی، پایانِ خوشی انتظار آدمی را میکشد. پس می توان به معناجویان بشارت داد که دلی بیدار و از زندگی سرشار، سعادتی است که نصیب شان می شود و بهره گيرى از امكانات جهانِ پيش از مرگ در جهت تأمين نيازهاى مادّى و معنوى، و دنيوى و اُخروى در كنار هم، همان استجابت دعوت پیامبر(ص) و داشتن دنيا و آخرت با هم است.