مرد هر وقت از هر چیزی عصبانی می شد، سریع شروع به فحش دادن می کرد.
برایش فرقی نداشت که کسی در آن محیط وجود دارد یا نه؟
کسی از دست او ناراحت می شود یانه؟
و اصلا به عواقب دنیوی و اخروی آن اهمیت نمی داد.
رفته رفته خیلی ها رابطه شان را با او کم یا قطع کردند.
و این فحش و ناسزاگویی سبب ایجاد کینه و دشمنی شده بود.
————————————
پيامبر صلى الله عليه و آله:«إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّةَ عَلَى كُلِّ فَحَّاشٍ بَذِيءٍ قَلِيلِ الْحَيَاءِ- لَا يُبَالِي مَا قَالَ وَ لَا مَا قِيلَ لَه؛خداوند بهشت را بر هر فحّاش بد زبان بى شرمى كه باكى ندارد چه گويد و چه شنود، حرام كرده است.»
كافي(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 323، ح 3
پيامبر صلى الله عليه و آله:« إنّ مِن شَرِّ عِبادِ اللَّهِ مَن تُكرَهُ مُجالَسَتُهُ لِفُحشِهِ؛بدترين بندگان خدا كسى است كه از ترس فحش او، همنشينى با او را خوش ندارند.»
كافي(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 325، ح 8
پيامبر صلى الله عليه و آله:«لا تَسُبُّوا الناسَ فَتَكتَسِبُوا العَداوةَ بَينَهُم.به مردم ناسزا مگوييد كه با اين كار در ميان آنها دشمن پيدا مى كنيد.»
كافي(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 360، ح 3
