بسم الله الرحمن الرحیم
نفوذ قرآن در سرشت انسانی آنچنان قوی بود که در مدت کوتاهی در شبه جزیره عربستان و بعد از مدت کوتاهی در جهان نفوذ کرد.
لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُون.[سوره حشر آیه ی ۲۱]
اگر اين قرآن را بر كوهى فرومى فرستاديم يقينا آن [كوه] را از بيم خدا فروتن [و] از هم پاشيده مى ديدى و اين مثلها را براى مردم مى زنيم باشد كه آنان بينديشند.
این آیه اشاره دارد به این حقیقت که نفوذ قرآن به قدری عمیق است که اگر بر کوهها نازل میشد آنها را با همه صلابت و استحکامی که دارند تکان میداد و متلاشی میکرد
اما عجیب از انسانهای سنگدلی که آیات آن را میشنوند و تکان نمیخورند و کمترین تغییری نمیکنند.