مثبت اندیشی و انرژی مثبت
در قانون جذب آنچه مُهم است این می باشد که قانون طلائی را اجرا کنیم. یعنی به امور مثبت بیندیشیم و امور منفی را کلا رها کنیم. علت این قانون این است که قانون جذب می گوید انسان به هر چه فکر کند آن را به سوی خود جذب می کند. یعنی با فکر به امور مثبت، آن را جذب می کنیم. وقتی به موفقیت و ثروتمند شدن بیندیشیم کائنات آن را به ما خواهند داد.
اما اگر فکر و خیال منفی داشته باشیم کائنات همان تصورات منفی را برایمان رقم خواهند زد.
قانون جذب، از تقدیر الهی و درخواست از خداوند و معصومین (ع) و دعا صحبت نمی کند بلکه تصریح می کند که خواسته های انسان را کائنات محقق خواهند کرد.
این یک انحراف بزرگ در آموزه های قانون جذب می باشد. قرآن کریم می فرماید: «لا قُوَّة إِلّا باللّه(کهف/39)
هیچ نیرو و قدرتی غیر خداوند وجود ندارد.»
علاوه بر این انحراف، مدعیان مثبت اندیشی و انرژی مثبت یک مغالطه فرهنگی و جهان بینی نیز دارند.
بسیار شده است که می شنویم افرادی به هم می گویند انرژی مُثبت بفرستید یا فلان شخص انرژی منفی دارد واز او دور شوید و....
آیا در واقع انسان ها انرژی مثبت و منفی دارند.؟
در فرهنگ شرق جهان خداوند یک انرژی است ( موجود غیر متشخص و غیر انسان وار) و انسان ها با انرژی مثبت با آن ارتباط پیدا می کنند ولی در ادیان ابراهیمی (اسلام، مسیحیت، یهود) خداوند یک موجود متشخص انسان وار است. یعنی قابل شناخت است و صفات انسانی مثبت و فضائل انسانی را در اوج و کمال دارا است. مثلا مادر به فرزند مهربان و بخشنده است. خداوند رحیم و رحمان و جواد بی بدیل است. خداوند انرژی نیست چون انرژی جنس مادی دارد و خدا غیر مادی است.
پس بحث انرژی مثبت و منفی اصلا در فرهنگ و دین ما جائی ندارد.
