كانون ديگرى كه در وجود انسان و در کنار غریزه و قلب، سرچشمه عمل است تفكر و انديشه است .
فكر سالم محصول و بازده سالم و پاك دارد و فكر آلوده بازده ناسالم و آلوده خواهد داشت .
امير مؤ منان على عليه السلام مى فرمايد:
مَن كَثُر فِكرهُ فِى المَعاصى دَعَته اِلَيها[۱]
كسى كه بسيار درباره گناه فكر كند او را به گناه سوق مى دهد.
و حضرت عيسى عليه السلام ضمن گفتارى به حواريون فرمود:
ومن به شما امر مى كنم كه روح خود را به زنا خبر ندهيد (فكر زنا نكنيد) تا چه رسد به اينكه زنا كنيد زيرا كسى كه روح و فكرش را به زنا خبر دهد مانند كسى است كه در اطاق رنگينى آتش روشن كند، دود آتش نقشه هاى رنگين آن اطاق را كثيف مى كند گرچه خانه را نسوزاند.[۲]
يعنى فكر گناه كانون تصميم گيرى وجود انسان را آلوده مى نمايد و چنين كانونى به تاريكى گناه نزديكتر است تا به سفيدى اطاعت خدا.
_____________
[۱] . غرر الحکم: ۸۵۶۱.
[۲] . (وانا امركم ان لاتحدثوا انفسكم بالزنا فضلاً من ان تزنوا…)).
