نقش مفتیان در شهادت امام حسین (ع) چه بود؟
پاسخ:
مفتیان و علماء درباری که در مسیر تحقق اهداف دربار اقدام می کردند. و در واقع، معاش آنها با تایید و تقویت حکام جور بود وبا تاویل آیات قرآن و روایات پیامبر(ص)، به نفع حاکمان؛ در پی ایجاد محبوبیت و جمع آراء برای آنها بودند.
در زمان معاویه به اوج خود رسیده بودند. و آن منبرهای زیادی که بر علیه اهل بیت (ع) در شام و مناطق تحت سیطره معاویه فعال بودند؛با به حکومت رسیدن یزید؛تعطیل نشدند. و بعد از تثبیت پایه های حکومت پدر،نوبت پسر بود که با احادیث جعلی و لعن و ذم امیر مومنان (ع) و انکار فضائل ایشان؛ برجسته کردن خلفاء و مظلوم جلوه دادن کشته های صفین و جمل؛اقدام به تثبیت حکومت یزید وعملا مشروعیت حکومت یزید را امضاء کنند.
آنها با خوارج خواندن امام حسین (ع) و یارانش؛ در واقع حکم قتل آنها را امضاء کرده و آنها را مهدور الدم اعلام کردند.
هر حرکتی نیاز به بسترسازی دارد و هر کشتاری -در اسلام- به دنبال فتوای فقیهی اتفاق می افتد.
این بود که عوام کالانعام با تقلید از مفتیان درباری و البته به طمع مال و جاه ،درکربلا –و به پشتیبانی فتوای مفتیان درباری-دست به جنایت زدند.
حدیث نورانی (اذا فسدالعالِم فسد العالَم)
شهاب الأخبارص40
همین جا مصداق اکمل خود را یافت.همه فسادهای عالم ؛در پی فساد عالمان اتفاق می افتد.
این همان مست مسلح و دزد با چراغ است که با حربه علم به غارت وچپاول می پردازد. و با تاویل قرآن ؛جنگ نهروان را رقم می زند.
اگر سلمان رشدی آیات شیطانی می نویسد یا کشتار و غارت و تجاوز در عراق و سوریه و...بردگی وجهادنکاحی و سربریدنی اتفاق می افتد؛مصادیق افسادعالمانی هستند که دنیارا فاسد کرده اند.
