بر اساس قرآن کریم پیامبران الهی مبعوث شدند تا «مردم قیام به عدالت نمایند!»[1] تعبیر این آیه بسیار عمیق است زیرا پیامبران را قیامکننده به عدالت نمیشمارد بلکه این امر را به مردم نسبت میدهد؛ یعنی مردم پس از ارسال پیامبران باید حضوری فعال داشته باشند و خود اقدام به اقامه عدل کنند! گویا تعالیم انبیای الهی مقدمهای است برای این اقدام بزرگ و الا با خصوص این تعالیم وظیفه از دوش مردم برداشته نمیشود و مردم نمیتوانند شانه خالی کنند و بگویند «عدالت را باید پیامبران محقق سازند» اینگونه نیست! خداوند متعال پیامبران را مقدمهای لازم برای تحقق عدالت دانسته است اما این مهم بدون قیام همگانی عموم مردم به عدالت میسر نخواهد شد.
[1] حدید: 25