در صورت اکتفاء به روند فرزندآوری فعلی،در سال های نه چندان دور به این اضطرار خواهیم رسید که در ابعاد مختلف کارشناسی کشور از مستشاران بیرونی استفاده کنیم تا بتوانیم نیازهای فکری و نظریه پردازی خود را تأمین نماییم و اینگونه منابع و سرمایه جامعه بر باد خواهد رفت.