فاطمه تقی‌زاده
هفتاد و سومین یار...
نشان به آن نشان که پارسال همین موقع‌ها مُحسن حججی « یا لَیتَنی کُنّا مَعک» را از ته دل خواست، و امسال شد یارِ هفتاد و سومِ امام عاشورا.
خبرگزاری فارس-فاطمه تقی زاده: روضه‌خوان‌ها یک عادت خوبی دارند، اولِ مجلس دل‌ها را آماده می‌کنند برای ذکر مصیبت تا اگر دلی غریبی می‌کند با حال و هوای روضه، تا اگر چشمی هنوز مَحرَمِ مُحرّم نشده است، سر به راه شود.
حالا چند سالی است که این عادتِ روضه خوان‌ها سرایت کرده است به صدا و سیما، به رسانه، به مولتی مدیا...!
دهه هفتاد با روایتِ فتحِ سید مرتضی دل‌ها را می‌بُردند کربلای ایران. آن‌جا که هم قاسم و اکبر داشت، هم حبیب و اصغر(علیهم‌السلام). بعدش هم با نوحه مرحوم کوثری در جماران، از کربلای ایران پُل می‌زدند به عاشورای امام حسین (علیه‌السلام).
اواخر دهه هفتاد، روزِ واقعه شهرام اسدی گُل کرد و شد پای ثابتِ کنداکتور تاسوعا و عاشورای آن سال‌ها.
حالا خیلی‌ها خاطره دارند با عبدالله نصرانیِ روز واقعه. حالا خیلی‌ها سال به سال منتظر می‌مانند که شب عاشورایی، ظهر تاسوعایی، دکمه‌های کنترل را آنقدر بالا و پایین کنند تا برسند به این فیلم. تا پا به پای عبدالله، پریشان و آشفته بگردند دنبال صاحب صدایی که به یاری می‌خواندَش. برسند به آن‌جا که عبدالله از دلیل مسلمانی‌اش می‌گوید، از حقیقتی که روی نیزه دیده است. بعد که حالِ دلشان خوب شد، از ته دل «یا لَیتَنی کُنّا مَعک» بگویند و حسرتِ بودن در روز عاشورا را بخورند.
حسرتِ بودن در روز عاشورا...
حسرت بزرگی است، به وسعت تمامِ تاریخ، به وسعت تمام چشم‌هایی که در روضه، کنار منبر، پای سکانس فیلم و سریال‌های عاشورایی، تر شده‌اند. حسرت تمام آدم‌هایی که از ظهر روز دهم به بعد، تمام حرف دلشان ختم شده است به این شعر: «ای که مرا خوانده‌ای! راه نشانم بده...»
آرزوی بزرگی است اما دست یافتنی است.
نشان به آن نشان که پارسال همین وقت‌ها، جوانی انتهایِ دل‌گویه‌هایش به حضرت سیدالشهدا(علیه‌السلام) نوشت: «ای که مرا خوانده‌ای! راه نشانم بده...» و حالا پیکر بی سرش شده است عزیز دردانه، شده است راهگشای یک ملت.
نشان به آن نشان که پارسال همین وقت‌ها جوانِ نجف آبادی از حضرتِ یار، شهادت خواست و حالا شهادتش سوزناک‌ترین روضه مادرها است.
نشان به آن نشان که پارسال همین موقع‌ها مُحسن حججی « یا لَیتَنی کُنّا مَعک» را از ته دل خواست، و امسال شد هفتاد و سومین یار امام عاشورا.
روضه‌خوان‌ها یک عادت خوبی دارند، اولِ مجلس دل‌ها را آماده می‌کنند برای ذکر مصیبت. تا اگر دلی غریبی می‌کند با حال و هوای روضه، تا اگر چشمی هنوز مَحرَمِ مُحرّم نشده است، سر به راه شود.
امسال روضه‌خوان با سردار بی سرش ما را مَحرمِ محرّم کرد. با مُحسن حججی آماده شدیم برای ذکر مصیبت.
انتهای پیام/2258*
