هیچ خیانتی در اسلام موردپسند نیست:
وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ (سوره مبارکه آلعمران، آیه 161)، ترجمه: ممكن نيست هيچ پيامبرى خيانت كند و هر كس خيانت كند در روز رستاخيز آنچه را در آن خيانت كرده با خود به صحنه محشر مىآورد سپس بهر كس آنچه تحصیلکرده داده مىشود و به همین دليل به آنها ستم نخواهد شد زيرا محصول اعمال خود را خواهند ديد.
وقتی عدهای مسلمانان آن کوه را رها کردند به خاطرجمع کردن غنیمت جنگی سپاه اسلام در جنگ احد با شکست مواجه شد، به این بهانه محل نگهبانی و جنگ خود را ترک کردند تا غنیمت جمع کنند، فرمانده منسوب از سوی حضرت وقتی دستور داد بمانید و از مسئولیتی که رسول خدا به شما داده دفاع کنید گفتند: میترسیم پیامبر صلیالله علیه و آله برای ما غنیمت کنار نگذارد و یا سهم کمتری از غنائم را داشته باشیم.
قرآن کریم خیانت را بر هرکسی ممنوع کرده است مخصوصاً بر انبیاء فرستادهشده از سوی خدا، چون خیانت در مسئولیت بسیار ناپسند و مورد نکوهش در اسلام است، پیامبری که دارای ملکه عصمت است و هیچ گناهی را مرتکب نمیشود چگونه ممکن است که حق کسی را پای مال کرده و به حقوق اصلی آنها احترام نگذارد؟!
پولهایی که حق مردم است و توسط عدهای خائن چپاول میشود طبق آیه قرآن هرکسی که خیانت کند در روز قیامت خیانتش را با خود بر دوش میکشد و وارد صحنه محشر میکند، به مردم سهمشان را میدهد و هر چه باشد و به هراندازه که باشد، قرآن در این مورد که خائن در آنچه خیانت کرده روز رستاخیز میآورد کلمه «مَن» را بهکاربرده یعنی علاوه بر انبیاء مردم عادی و ... هم شامل این آیه و این فعل میشوند.