پشتمان به تو گرم است!
یادش بخیر، وقتی در مقابل چشم بزرگترمان بازی میکردیم! پشتمان گرم بود به اینکه کسی مراقبمان است؛ کسی که اگر زمین خوریم بلندمان میکند و اگر کسی زور گفت حقمان را میگیرد.
بیجهت نیست که اکنون هم همان حس کودکیم را دارم؛ چون تو مراقبم هستی؛ توئی که وقتی زمین میخورم دستم را میگیری و اگر صدایت میکنم یاریم میکنی؛ چرا که خودت فرمودی:
«ما به اخبار شما علم داریم و هیچ چیزی از احوال شما براى ما پوشیده نیست».[1]
[1] «إِنَّا نُحِیطُ عِلْماً بِأَنْبَائِکُمْ وَ لَا یَعْزُبُ عَنَّا شَیْءٌ مِنْ أَخْبَارِکُم» (توقیع شریف حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به مرحوم شیخ مفید؛ الخرائج و الجرائح، ج 2، ص 902)
