کاری که زکات، با مال و نفس زکات‌دهنده می‌کند
کاری که زکات، با مال و نفس زکات‌دهنده می‌کند
«زکات» از ریشۀ «زک‌ی» که به معنی رشد، زیادشدن و همچنین طهارت است. زکات را زکات نامیده‌اند به خاطر اینکه به سبب آن، امید زیادشدن مال می‌رود و همچنین باعث طهارت مال می‌شود.[1]
ولی با مراجعه به قرآن کریم، می بینیم که زکات علاوه بر پاک کردن مال، چیز دیگری را هم طهارت می‌دهد و آن عبارت است از خود زکات‌دهنده! طهارتی که از قطع علاقه به مال دنیا و مال‌اندوزی دارد و روحیۀ سخاوت و نوع‌دوستی را در انسان پرورش می‌دهد:
«خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکِّیهِمْ بِها»[2]
از اموالشان زکات بگیر تا بدین‌وسیله پاکشان کنى و (اموالشان را) نمو دهى.[3]
[1] معجم مقاییس اللغة؛ احمد بن فارس؛ 395 ه‌ق؛ ج3؛ ص 17
[2] سوره توبه، آیه 103
[3] ترجمه تفسیر المیزان، ج9، ص: 501
