دنیای غرب با شعار «برابری اقتصادی» و حق مالکیت برای زنان آنان را به بازار کار دعوت نمود. باید زن را از غل و زنجیر کار خانه رها کرد و او را که عمری را در خدمت به شوهر و فرزندانش سپری می‌کند بیرون آورد و در کنار مردان به‌عنوان یک عامل اقتصادی از او استفاده کرد!
این تفکر شاید در ظاهر آزادی زن محسوب شود اما به‌نوعی زندانی جدیدی برای اوست! زیرا این بار در غل و زنجیر کار بیرون از خانه و خدمت به نظام سرمایه‌داری اسیر شده است! اسلام عزیز علاوه بر اینکه به‌صورت فطری مالکیت زنان را به رسمت شناخت[1] و آنان را برای ورود به عرصه‌های اقتصادی مجاز دانست اما درعین‌حال «خدمت به شوهر و فرزندان» را نیز وظیفه زن ندانست بلکه لطف او محسوب کرد! به همین دلیل است که ازنظر شرعی زن می‌تواند در قبال کاری که در منزل و سرپرستی از خانواده انجام می‌دهد از همسرش «دستمزد» مطالبه نماید! حقیقت این است که زن مسلمان در زنجیر نبوده، نیازمند رهایی که زن غربی دنبال می‌کند نیست.[2]
[1] سوره نساء، آیه 32.
[2] برای مطالعه بیشتر ر.ک: کتاب «فمینیسم، تاریخچه، نظریات، نقد» نوشته نرگس رودگر و کتاب «نظام حقوق زن در اسلام» نوشته استاد شهید مطهری.
