یه مدت بود که صبح تا شب توی کتابخونه بودم و یه جورایی فقط با کتاب زندگی می‌کردم. چندسال منو به‌عنوان کتابخوان برتر استان انتخاب می‌کردند و با کلی تقدیر و تشکر از طرف اداره ارشاد روبرو می‌شدم.
بعد از سه سال که مغزم کاملا پر شده بود از مطالب کتاب‌ها و تمرکزم رو از دست داده بودم، یه روز یکی از دوستای قدیمیم که به «بابا تفکر» معروف بود اومد توی کتابخونه و آروم دستشو گرد کرد روی گوشمو و گفت: «مطالعه بدون تفکر مثل غذای هضم نشده توی معده است.سعی کن با تفکر هضمش کنی تا به دردت بخوره.»*
چند دقیقه‌ای روی حرفش فکر کردم، دیدم واقعا کیفیت مطالعاتم به تفکر و هضم اون مطالعات، بستگی داره. از اون به بعد بیشتر از اینکه مطالعه کنم فکر میکنم روی مطالب مورد مطالعه‌م و این برای خیلی لذت بخشه؛ تازه تمرکزمم فوق العاده قوی شده.
-----------------------------------------------------------
* استاد علی صفایی حائری: همانطور که غذا در معده انباشته می‌شود، مطالعات ذهن را انباشته و خسته می‌کنند و حتی باعث اختلال دستگاه ذهن می‌شوند؛ لذا باید این مطالعات با تفکر هضم شوند و دسته بندی شوند و مورد بهره برداری قرار بگیرند.(روحانیت و حوزه، ص۱۹۳)
