چاقو هم می‌کشد هم زنده می‌کند. هم خراب می‌کند هم آباد می‌سازد. هم غصه می‌آفریند و تلخی روی تلخی می‌ریزد هم شادی به پا می‌کند و عسل بر عسل می‌فشاند. در دست قاتل بی‌عقل جان می‌برد و در دست پزشک حاذق جان می‌آورد. خوبی یا بدی آن مطلق نیست بلکه نسبی است و در ارتباط مستقیم با نحوه تعاملی است که با آن داریم.
کرونا هم چاقو است و خوبی یا بدی‌اش به دست ماست. اگر ما بد باشیم بد است و اگر ما خوب باشیم خوب. برای بنده‌های ناشکر، کافر، شکاک، غافل و در یک‌کلام آن‌ها که پیوندی قلبی باخدا ندارند بد است و تلخی و اضطراب و تشویش آن‌ها را بیشتر می‌کند و در دنیا جان و مالشان را می‌گیرد و در آخرت به خاطر کفر و الحادی که داشتند عذاب طولانی برایشان می‌آورد. برای بنده‌های شکور، مؤمن، با یقین، متوجه و در یک‌کلام آن‌ها که گره قلبی باخدا دارند خوب است. شاید دنیای آن‌ها را اندکی تلخ‌تر کند اما به دلیل صبر و تسلیم که در قبال آن دارند آخرتشان را شیرین و شیرین و شیرین‌تر خواهد کرد. از این چاقو خوب استفاده کنیم.
