شاید بتونیم ادعا کنیم که کمال گرا بودن انسان ها به قدری بدیهی هست که نیازی به بحث کردن نداره. بگذریم از اینکه به اندازه کافی در مباحث دینی بحث شده.[1]
اما الان می خوایم این رو بیان کنیم که کمال انسان در پیروی از عقل هست.
گیاهان عقل و اراده ای ندارند و برای مثال هیچ درختی نیست که رشد کردن یا رشد نکردنش رو انتخاب کنه و بتونه با میل خودش میوه بده.
البته در حیوانات مقدار کمی از عقل و اراده رو میشه مشاهده کرد؛ اما اون هم در محدوده غرایز و نیاز های طبیعی.
این فقط انسان هست که در لحظه لحظه زندگی ش عقلانیت و انتخاب و اراده به شکل کامل دخالت می کنه.
در نتیجه کمال انسانی در گرو پیروی از همین عقل و اراده هست وگرنه کمالاتی که از این ها نشات نگیره چیزی شبیه کمالات حیوانی و نباتی میشه.[2]
[1] کتاب آموزش عقاید آیت الله مصباح / صفحه28
[2] سوره انسان آیه 3