همانطور که عدل به معنای «رعایت حق صاحبان حق»[1] معنایی گسترده دارد و همه خوبیها را در خود جای میدهد ظلم نیز به معنای «عدم رعایت حقوق دیگران» معنایی فراخ دارد و هر نوع مخالفت با اوامر الهی و عصیان را شامل میشود. از یک منظر تمام گناهان نوعی ظلم هستند و هر یک از آنها رفتاری بر خلاق مقیاس عدالت محسوب میشوند زیرا هر معصیتی در حقیقت به ضایع کردن حق خدا و گاهی حق مردم میانجامد بنابراین در هر گناهی «ضایع کردن یک حق» وجود دارد و این چیزی جز ظلم نیست. امید که عادل باشیم و در پرونده خود هیچ لکه سیاهی از عصیان و ظلم نداشته باشیم.
[1]الکافی، ج2، ص331.