انتظار فرج یعنی چشم به راه بودن و آماده شدن برای گشایش وسیع که این حالت وقتی شدید شد،انسان را به تکاپو و تلاش می اندازد تا در انسان،آمادگی را برای آنچه به انتظار می کشند،ایجاد کند.این انتظار یک مسأله روانی ناشی از فقر و سختی محرومان برای فرار از مشقت و امید به آینده بدون ظلم نیست بلکه باور به گسترش جهانی ایمان و پیروزی حق علیه باطل توسط منجی الهی است که در همه ادیان به چشم می خورد.