امام علی علیه السلام : تعجب است از کسی که دعا می‌کند و اجابت آن‌را کُند می‌شمارد، در حالی‌که اجابت را با گناه ، بسته است. [*]
در احادیث و روایات علت های گوناگونی برای مستجاب نشدن دعا بیان شده است. یکی از موانع استجابت و پذیرش دعای انسان در بارگاه الهی گناه است :
اساساً گناه به طور کلی سبب می شود که پرده های عصمت انسان دریده شود؛ گناه می تواند موجب نزول بلا، عدم استجابت دعا، گرفتن رزق و روزى و از بین رفتن خیر و برکت در زندگی انسان و… شود. اصولاً این خاصیت و اثر طبیعی گناه است. این چیزی است که در منابع دینی ما به آن اشاره شده است.
در حدیثی آمده است خداوند می فرماید: «گاهى بنده از من حاجتى می طلبد و من آن را اجابت می کنم، ولى او گناه می کند، من هم به فرشتگان می گویم: این بنده به وسیله گناه، خود را در معرض خشم من قرار داد، و خود را مستحقّ محرومیت از نعمت من کرد، پس از این به خواسته خود نزد من نایل نخواهد شد، مگر به بندگیم گردن نهد».[۱]
امام علی(علیه السلام): «گناه مانع اجابت می شود. راه دعا را با گناهان بسته ای. بنابراین، دیر اجابت شدن دعایت را بعید ندان».[۲]
«تعجب است از کسی که دعا می کند و اجابت آن را کُند می شمارد، در حالی که اجابت را با گناهان، بسته است».[۳]
امام سجاد(علیه السلام): «گناهانى که مانع استجابت دعا می شوند، عبارت اند از: ۱. نیّت بد داشتن، ۲. پلیدى باطن، ۳. دوروئى با برادران دینى، ۴. اطمینان نداشتن به [خدا در] اجابت دعا، ۵. تأخیر نمازهاى واجب تا وقت بگذرد، ۶. ترک تقرّب جستن به خدا به وسیله نیکى و خیرات، ۷. بد دهنى و گفتن سخن زشت».[۴]
پی نوشت:
[*] بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۷۲
[۱]. دیلمی، حسن، إرشاد القلوب إلى الصواب، ج ۱، ص ۱۴۹، قم، شریف رضی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
[۲]. لیثی واسطی، علی، عیون الحکم و المواعظ، ص ۵۲۴، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
[۳]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۷۲، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
[۴]. صدوق، محمد بن على، معانی الاخبار، ص ۲۷۱، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.
ادامه مطلب در سایت ما (ضیاءالصالحین) :
