نظم زندگی و بی نظمی اهداف
یکی از دلایل عصبی شدن و کم حوصلگی والدین و نخواستن فرزند بیشتر، حرص خوردن برای چیزهایی است که حرص خوردنی نیست، مثلا بچه ریخت و پاش می کند، عصبانی می شود ، می شکند و...
یکی از علل این کم تحملی و بی صبری ها، ظاهرگرایی افراطی ناشی از دنیای جدید است که نظم خشک و بی منطقی را بر ما تحمیل کرده است که فکر می کنیم اگر آن نظم در زندگی ما نباشد، ما بی فرهنگيم.
ظاهر مهم است، اینکه در روح من و کودک من که می گذرد، در اینجا نقشی ندارد.
البته در دین اسلام هم نظم تاکید شده است، ولی نظمی که متناسب با هدف اصیل زندگی است. لذا مثلا شکستن یک لیوان یا ریختن ظرف ها توسط کودک، بی نظمی محسوب نمی شود،چراکه لازمه ی سلامت و کودکی کودک، این شیطنت ها را می طلبد، ولی متاسفانه دنیای مدرن، انسان را به سمت و سوئی می برد که نظم ظاهری، اصیل شده تا اندازه ای است که حاضر است به جهت این نظم ظاهری، آرامش روحی و روانی را از دست بدهد.
پس نگاه مان عوض شود.
