آب روی آتیش:
گزارشگر: با سلام. امروز هم در سطح شهر اومدیم تا با شما صحبت کنیم. در خدمت یکی از شهروندان خوب هستیم. آقا سلام علیکم. نماز روزه هاتون قبول باشه.
شهروند: با سلام خدمت ملت غیور ایران زمین و درود و سپاس بر تمامی بزرگان و تشکر از مسئولین و ...
گزارشگر: حالا بگذریم.
شهروند: نه؛ واسه چی بگذریم. از بچگیم آرزوم بوده که جلوی دوربین از این حرفها بزنم.
گزارشگر به فیلم بردار اشاره میکند که قطع کند. بعد میگوید: عزیزم لازم نیست ادای کسی را دربیاری و حرف گنده ای بزنی. خودت باش. راحت.
شهروند: چقدر؟
گزارشگر: چقدر چی؟
شهروند: چقدر راحت باشم؟
گزارشگر: اصلا ولش کن. همینطوری بهتره. خب اگه اجازه بدی بریم سراغ مصاحبه.
و دوباره فیلم برداری آغاز میشود. گزارشگر: آقا نماز روزه هاتون قبول باشه.
شهروند: قبول حق.
گزارشگر: خب بریم سراغ موضوع برنامه. تو ماه رمضون انسانها زبون روزه اخلاقشون هم بهتر میشه. ولی بعضا دیده شده که به خاطر گرما و تشنگی و گرسنگی و فشار کار و خستگی و مشکلات کنترلشون رو از دست بدن و عصبانی بشن.
شهروند: بله. ممکنه.
گزارشگر: ممنون بابت تأییدتون. حالا شما وقتی با یک آدم عصبانی روبرو میشید یا خودتون عصبانی بشید چه کار میکنید.
شهروند: چارلز دیکنز میگه: مواظب سه چیز باش که چگونه میگذرد. اول دوران جوانی که زود میگذرد، دوم عمر انسان که ناغافل میگذرد، سوم یک آدم عصبانی که پشت سر شما توی صف نونوایی ایستاده و دعواش میشه، این دیگه تا یک مشت به شما نخوره به این سادگیها نمیگذرد. از ما میشنوید بی خیال نون بشید و زود محل رو ترک کنید.
گزارشگر کمی به شهروند خیره شد و کمی به دوربین. مانده بود وسط مصاحبه چه کار کند. تصمیم به ماستمالی گرفت و گفت: «البته ترک کردن محلی که آدم توش عصبانی شده یکی از راه های کنترل خشمه. روانشناسها هم گفتن که اگر کسی عصبانیه. مکانش رو تغییر بده حالش بهتر میشه.»
شهروند: بله. منم کتابهای این روانشناسان رو خوندم.
گزارشگر: واقعا؟
شهروند: بله. این روانشناسان طرفدار مکتب فلنگیسم هستم.
گزارشگر: بله؟
شهروند: چون با اول داد و دعوایی که میبینند زود فلنگ رو میبنند.
گزارشگر: نه. منظورم اینه که برای فروکش کردن خشم آدم جابجا بشه یا حتی حالتشو تغییر بده. مثلا اگه ایستاده است بشینه یا اگه نشسته بایسته.
شهروند: بله. بله. کاملا درسته. من خودم هر کی عصبانی میشه پونصدبار بهش بشین پاشو میدم دیگه عصبانی نمیشه. یعنی جرئتشو نداره.
گزارشگر: اصلا اینها رو ول کنید. یک لیوان آب دوای کاهش خشمه.
شهروند: گل گفتی. من خودم هر کی عصبانی میشه با یک لیوان آب ساکتش میکنم
گزارشگر: احسنت. با یک لیوان آب؟
شهروند: دقیقا یک لیوان. دیگه به لیوان دوم نرسیده. همون اولی رو که زدم توی سرش آروم شده و افتاده و دیگه صداشم درنیومده.
گزارشگر از کوره در میرود و داد میزند: چرا دری وری میگی بابا؟
شهروند: مثل اینکه کنترل خشمتو از دست دادیا. وایستا یک لیوان آب بیارم آرومت کنم.
گزارشگر و فیلمبردار پا به فرار گذاشتند و شهروند وظیفه شناس هم لیوان به دست دنبالشان میکرد.
#محمدحسین_علیان
#رمضان
#روزه
#سبک_زندگی
#کنترل_خشم
#کظم_غیض
#کمک_به_دیگران
لینک این مطلب: «https://web.eitaa.com/#/im?p=@tanzac»
مطالب مرتبط
خاطرات شیطان در ماه رمضان : قسمت اول
