- یاد یار(لحظه های مرا دریاب)
خدایا! از یاد بُردنت جسارت و فراموشی ات برای من خسارت آفرین است. چه بسیار روزها و لحظه ها که زندگی غافلانه ی من، دوری از تصمیم عاقلانه را در پی داشته و کارهایی کرده ام که دنیای به این فراخی، تنگم آمده است. دنیایم که چنین است، برداشت ها و محصولاتی که از زندگی غافلانه در "روز پاداش" نصیبم می شود چگونه است؟! از این که دیدن نامه اعمال غافلانه دنیای من، باعث ننگ من شود بیمناکم. خدایا چراغ نام و یاد خودت را در جانم روشن کن. مرا با یادت آرام کن که یاد تو آغاز و انجام من است، فرجام من است(برداشتی از قرآن: آل عمران، آیه 191/ حشر، آیه 19/ طه، آیه 124/ زخرف، آیه 36).