گفتگوی فرشتگان عذاب با مال اندوزان
ﻳَﻮْمَ ﻳُﺤْﻤَﻲ ﻋَﻠَﻴْﻬَﺎ ﻓِﻲ ﻧَﺎﺭِ ﺟَﻬَﻨَّﻢَ ﻓَﺘُﻜْﻮَﻱ ﺑِﻬَﺎ ﺟِﺒَﺎﻫُﻬُﻢْ ﻭَ ﺟُﻨُﻮﺑُﻬُﻢْ ﻭَ ﻇُﻬُﻮﺭُﻫُﻢْ ﻫَﺬﺍَ ﻣَﺎ ﻛَﻨَﺰْﺗُﻢْ ﻟِﺄَﻧْﻔُﺴِﻜُﻢْ ﻓَﺬُﻭﻗُﻮﺍْ ﻣَﺎ ﻛُﻨْﺘُﻢْ ﺗَﻜْﻨِﺰُﻭﻥَ «٣٥ توبه».
ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﺁﻥ ﻃﻠﺎﻫﺎ ﻭ ﻧﻘﺮﻩ ﻫﺎ، ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺩﻭﺯﺥ ﮔﺪﺍﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ ﻫﺎ ﻭ ﭘﻬﻠﻮﻫﺎ ﻭ ﭘﺸﺖ ﻫﺎﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﻍ ﻣﻲ ﻧﻬﻨﺪ، (ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ:) ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺪﻭﺧﺘﻴﺪ، ﭘﺲ ﻣﺰﻩ ﻱ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺍﻧﺪﻭﺧﺘﻴﺪ ﺑﭽﺸﻴﺪ!
«یحمى»: حمی : حرارات شدید، يُحْمى عَلَيْها: حرارت داده مى شود، سرخ كرده مى شوند.
«ﺗُﻜﻮﻱ»: داغ گذاشتن، ﺍﺯ ﺭﻳﺸﻪ «ﻛﻲّ»، ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪﻥ ﭼﻴﺰ ﺩﺍﻍ ﺑﻪ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺑﺪﻥ ﺍﺳﺖ.
پشت هر آیه ی قیامت، دهها پیام و تذکر اصلاح زندگی وجود دارد. عدم توجه عمیق به معاد، باعث بی نظمی و حرص در جمع آوری مال نامشروع می شود و اثرات جبران ناپذیری بعد از مرگ به جا می گذارد. در قیامت ابتدا آنها را حرارت شدیدی می دهند بعد با همین مال، نقاط حساس و کلیدی بدن را به آتش می کشند. لذا قرآن سه نقطه بدن را محل داغ کردن با همان پول و طلا و جواهر می داند. ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﻣﻮﺿﻊ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺍﻍ ﻧﻬﺎﺩﻥ، ﻳﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺮﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺑﺪﻥ ﺳﺮﺍﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﻳﺎ اینکه هر طرف بایستند، رسوایی و سوختن آنها برای اهل دوزخ قابل مشاهده است. غرض آیه این است که جمع آوری مال و نپرداختن حقوق واجبه نتیجه جز عذاب ندارد.
