اگر سفره ای از غذا در مقابل دو نفر پهن شود و یک نفر زودتر همه را بردارد و در کناری انبار کند طبیعی است که حق آن دیگری را نیز خورده است حال اگر سفره ای صد نفره برپا بود و یک نفر چنین کرد آنگاه از حق 99 نفر دیگر انبار خود را پر کرده است!
برای تحقق عدالت اقتصادی لازم است ثروتمندان جامعه اهل انفاق و بخشش باشند و درب انبار اموال خود از سر بخل سه قفله نکنند! شاید در این انبار بزرگ بخشی از حق دیگران نیز مخلوط شده باشد.[1] ثروتمندان میتوانند با انفاق خود فاصله طبقاتی را کمتر کنند و قشر آسیبپذیر جامعه را برای تحقق «عدالت اقتصادی» حمایت نمایند.
[1] منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه (آیه الله خویی) ج 21 ، ص 415.