زمان و مکان نداشتن واجب الوجود
توی مطلب قبل ثابت کردیم که واجب الوجود نمی تونه جسمانی و مادی باشه.
با توجه به این موضوع واجب الوجود نه مکان داره و نه زمان.
چون مکان مخصوص اجسام دارای حجم و امتداد هست، که واجب الوجود اصلا جسم نیست
و زمان هم در واقع نوعی ترکیب از اجزاء بالقوه محسوب میشه (مثلا یک ساعت مرکب از 60 دقیقه است) که قابل تجزیه است و ترکیب به حساب میاد و ترکیب هم در مطلب قبل از واجب الوجود نفی شد.
در واقع تمام موجوداتی که مکان و زمان ( یا حداقل یکی از این دوتا) دارند نمی تونند واجب الوجود محسوب بشن.
و حالا که زمان هم از واجب الوجود نفی شد، هر گونه حرکت و تحول و تکامل هم از واجب الوجود نفی میشه. چون هیچ حرکت و تحولی بدون زمان امکان پذیر نیست.[1]
[1] آموزش عقاید آیت الله مصباح/ صفحه ۶۷
