کلام خدا
یکی دیگه از صفات فعلیه خدا «حرف زدن» هست.
با توجه به تعریفی که در مورد صفات فعلیه و ذاتیه خداوند گفته شد، به راحتی میشه به این نتیجه رسید که سخن گفتن خدا از صفات فعلیه است و نه صفات ذاتی و در نتیجه سخن گفتن خدا مخلوق خداست نه عین ذات خدا.
و بر همین اساس (مفهوم) قرآن که کلام خداست مخلوق خدا محسوب میشه و نه عین ذات خدا.
البته باید به 2 نکته توجه داشته باشیم:
اول اینکه سخن گفتن خدا می تونه به هر شکلی باشه: ایجاد صوت، وحی بر پیامبر، نوشته و ...
دوم اینکه خدا برای سخن گفتن به هر کدام از شکل های بالا نیاز به چیزی نداره. نه برای ایجاد صوت نیاز به دهان و زبان داره و نه برای ایجاد نوشته نیاز به قلم داره. بلکه خدا با قدرت الهی خودش این شکل های از سخن گفتن رو ایجاد می کنه.[1]
[1] برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به کتاب آموزش عقاید آیت الله مصباح صفحه 92
