گیرم که نوحه خوانی عمل غلطی باشد که البته نیست؛ گیرم که برقراری جلسه عزاداری برای امام حسین علیه‌السلام عملی اشتباه باشد که البته نیست؛ اما آیا می‌توان این رفتارها را نوعی شرک و کفر قلمداد کرد و خون افراد شرکت کننده در آن را مباح دانست؟!
منابع معتبر شیعه این سیره رفتاری را از بهترین اعمال محسوب کرده‌اند و جایی برای تردید در اهمیت و استحباب مؤکد آن‌ها باقی نمی‌گذارند[1] چنانچه ثمرات عملی و رفتاری این مجالس در تحکیم مذهب و ترویج اخلاق قابل انکار نیستند بااین‌همه در تاریخچه وهابیت مقابله شدیدی با این جریان دیده می‌شود. در تاریخ آمده است که حسن بن على بَرْبَهارى، عالم معروف حنبلى زيارت قبور، نوحهگرى و مرثيهخوانى بر امام حسين عليهالسلام را براى اولين بار منع كرد و زيارت حضرت را قدغن ساخت و دستور كشتن نوحه خوانان را صادر كرد!!![2]
[1] برای مطالعه بیشتر به ترجمه کتاب «کامل الزیارات» از معتبرتین منابع در این خصوص مراجعه کنید.
[2] نشوار المحاضره، ج 2، ص 134.
