بخارى از «انس» نقل مىكند: پيامبر زنى را ديد كه بر قبر عزيز خود گريه مىكند، فرمود: «تقوى را پيشه خود ساز و صبر بنما»، آن زن پيامبر را نشناخت، گفت: «مرا رها كن به مصيبتى كه من گرفتار شدهام تو نشدهاى!» وقتى به او گفتند او پيامبر است، قبر عزيز خود را ترك كرد و به خانه پيامبر آمد، معذرت خواست كه من شمارا نشناختم. پيامبر به او فرمود: «صبر در مصيبت مطلوب است!»[1]
اگر زیارت قبور زنان حرام است چرا پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله این زن را در قبرستان نهی نکردند و شبیه رفتار غیر انسانی وهابیت که امروزه در مدینه رواج دارد از ورود یک زن در قبرستان جلوگیری نکرده و دستور ندادند که او را از قبرستان بیرون اندازند؟! ممکن است گفته شودحضرت مراعات حال او را کرده‌اند که عزادار بوده است! خب چرا وهابیان مراعات حال مادران و زنان عزادار را نمی‌کنند؟! علاوه بر اینکه وقتی زن از قبر برخواست و به محضر حضرت آمد و طبعاً از حالت بی‌تابی بر مرده خود بیرون شد بازهم پیامبر او را نهی نکردند و حق او را در خصوص حضور بر سر قبر عزیران نفی نکردند بلکه تنها او را به «صبر در مصیبت» امر کردند. به‌راستی اگر تأمل و تفکر باشد بسیاری از سخنان پذیرفته نمی‌شود!
[1] صحيح بخارى كتاب الجنائز باب «زيارة القبور» ص 100 صحيح ابى داود ج 2 ص 171
