اسلام دینی فطری است و راستگویی نیز خواست فطرت است، پس این دو پیوندی ناگسستنی دارند.
در روایات آثار بسیار زیادی برای راستگویی ذکر شده که چند نمونه را بیان میکنیم:
امام باقر علیه السلام : «اَلا فَاصْدُقُوا فَاِنَّ اللهَ مَعَ الصِّدْقِ»[7] هان! راست بگویید که خدا با راستی است.
امام کاظم علیه السلام : «مَنْ صَدَقَ لِسانُهُ زَکی عَمَلُهُ»[8] کسی که زبانش راست بگوید، کردارش پاک می شود
امیر المومنین عاقِبَةُ الصِّدقِ نَجاةٌ وَ سلامةٌ»[9] فرجام راستگویی، نجات و سلامت است
امیرمؤمنان علیه السلام روایت شده: «عَلیک بِالْصِّدقِ، فَمَنْ صَدَقَ فی اَقوالِهِ جَلَّ قَدْرُهُ»[10]بر تو باد به راستگویی، زیرا کسی که در گفتارش صادق باشد، مقام و منزلتش بزرگ می شود.
اَرْبَعٌ مَنْ اُعطِیهُنَّ فَقَدْ اُعطی خَیرَ الدُّنیا و الاخرِةِ، صِدْقُ حَدیثٍ وَ اَداءُ اَمانَةٍ وَ عِفَّةُ بَطْنٍ وَ حُسْنُ خلقٍ»[11]چهارچیز است، که به هر کس بخشیده شده باشد، به تحقیق خیر دنیا و آخرت به او بخشیده شده است: راستگویی، اداکردن امانت، نگهداری شکم (از حرام و مشتبه) وخوش اخلاقی.
