با توجه به فرارسیدن ماه مبارک رمضان و شب های قدر، به صورت روزانه، مجموعه ای از تولیدات متنی، با موضوع توبه، با عنوان «بازگشت به او»، جهت استفاده مخاطبین گرامی، ارائه می گردد.
توفیق توبه واقعی را از خداوند غفار خواهانیم.
بخش پایانی وپنجم
81 تا 100
این متون در سایت روشنگر، سایت بلاغ و شبکه های اجتماعی، انتشار گردید.
بسمه تعالی
بازگشت به او 81
هم او، هم من
یکی از گناهان شایعی که بسیاری از افراد، به آن مبتلا هستند، و خطای بسیار عظیمی می باشد، تا جایی که بزرگ تر از زنا شمرده شده است، غیبت و پشت سر مومن صحبت کردن است. اما اگر شخصی مبتلا به چنین گناهی شد، و قصد یازگشت از گناه به سوی خدا داشت، کفاره آن چیست؟ چگونه می تواند از عذاب اخروی آن، نجات پیدا کند؟
یکی دیگر از گناهان که جبران آن، در پاره ای از مواقع، ممکن نیست، ظلم به دیگران می باشد. اگر مظلوم، از دسترس، خارج شده بود، و جبران آن، ممکن نبود، راه چاره چیست؟
استغفار، برای غیبت شونده و کسی که به او ستم شده، راه گشای این موارد می باشد.
بازگشت به او 82
روانشناسی
مشکلات متعدد، همراه با تغییر سبک های زندگی و ... سبب شده است تا غم و اندوه، در لحظات مختلف، جریان داشته، و اندوه و مشکلات روحی، به یکی از معضلات جامعه امروزی، تبدیل گردد. تا جایی که زندگی برخی مختل شده، و یا حتی دست به خودکشی می زنند.
این مساله، آن سان فراگیر شده است که بسیاری از مردم، با مصرف دارو یا مراجعه به روانشناس، به دنبال راه چاره ای برای رفع این مساله هستند.
دین جامع و کامل اسلام، نه تنها طب جسمی را مد نظر قرار داده، بلکه طب روحی را نیز، مورد توجه شمرده است. و برای رفع هم و غم، استغفار را به عنوان دارو، پیشنهاد داده است.
پیامبر خوبیها فرمودند: کسی که غم و اندوهش بسیار است، زیاد استغفار کند. یا در جایی دیگر آمده است: در سختی ها و بلاها و اندوه ها، بسیار استغفار کنید.
بازگشت به او 83
تبوک
پیامبر گرامی اسلام، برای جنگ با دشمنان، عازم غزوه تبوک شدند. ابولبابه و ثعلبه و أوس، از دستور پیامبر تخلف کردند و در مدینه باقی ماندند. وقتی این سه نفر از هلاکت و عذاب کسی که به این جنگ نرفته با خبر شدند، به مسجد رفته و به ناله پرداختند و منتظر بازگشت پیامبر و کسب حلالیت از او بودند. اما پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند که حلالیت آن ها، منوط به دستور الهی است.
فرشته وحی بر پیامبر نازل گردید: «عسی الله ان یتوب علیهم».
پیامبر گرامی اسلام، پس از نزول این آیه، آن سه نفر را حلال کردند. آن سه نفر، برای تشکر، اموالشان را خدمت پبامبر آوردند. در این هنگام بود که جبرئیل نازل گردید: «خذ من اموالهم صدقه ...»
بازگشت به او 84
اول، بدی بکن
یکی از راه های توبه و بازگشت به او، انجام کار خیر بعد از انجام فعل ناپسند است.
در روایات متعدد، سفارش شده است که پس از بدی، نیکی انجام بده، تا اشتباه گذشته ات، پاک شود؛ ولی پس از نیکی، بدی نکن که اعمال نیکت را می سوزاند.
به بیان دیگر، اگر کسی پس از اشتباه، قصد بازگشت به سوی او داشته باشد، بهترین راه، اقدام و عمل می باشد.
امام باقر علیه السلام فرمودند: ما احسن الحسنات بعد السیئات و ما اقبح السیئات بعد الحسنات.
بازگشت به او 85
بازار تبدیل
صحنه محشر و حسابرسی است. بنده ی مومن، در پیشگاه عدل و رحمت الهی ایستاده است. نوبت به پرونده او می رسد. پرونده اعمال او را می آورند. اما انگار، وضعیت خوبی نیست. نامه اعمال ناشایستش را حاضر می کنند. بنده ی مومن خجالت زده می شود، و عرق شرم بر پیشانی. رنگش متغیر می شود و اندامش به لرزه می افتد. اما چه کند و هر چه کرده، مضبوط و محفوظ است و زمان عمل گذشته، و زمان حساب است.
ندا می رسد پرونده اعمال نیکش را بیاورید. خوشحالی بر چهره مومن، هویدا می گردد. اما چه کند که سنگینی بار گناهان، بر دوشش هست.
ناگهان همه چیز تغییر می کند و خداوند می فرماید: اعمال زشت بنده ی مومنم را به اعمال نیک تبدیل کنید و پس از آن، پرونده او را برای دیگر بندگانم، آشکار کنید.
نجوایی بین مردم می پیچد: خوشابحال این بنده، نگاه کنید، او هیچ کار بدی در پرونده اش ندارد.
بازگشت به او 85
غائب نزدیک
یکی از بهترین اسباب، جهت توبه به درگاه الهی، یادآوری مرگ و بازگشت به اوست که «کفی بالموت واعظا».
در واقع یادآوری این نکته که اگر به اختیار خود به درگاه الهی بازنگردیم و توبه نکنیم، ما را به سوی او خواهند برد و مرگ به سراغ ما خواهد آمد که «انا لله و انا الیه راجعون».
به عبارت سوم، بازگشت اختیاری، مقدمه ای است برای بازگشت اجباری که فراگیر است و هیچ فردی از آن استثناء نمی باشد.
حضرات معصومین علیهم السلام، مستمرا مرگ را برای اصحاب خود یادآوری می کردند، و این پدیده ی غائب را، نزدیک می شمردند و از دوستان خود می خواستند که با انجام واجبات و ترک محرمات و استغفار و توبه و بازگشت به درگاه الهی، خود را محیای این سفر کنند.
به فرموده ی امیر بیان، اگر خود را برای مرگ، آماده کنید که به آن خواهید رسید، و اگر خود را مهیا نکنید، باز هم او شما را خواهد گرفت.
بازگشت به او 86
سفر اعجاب انگیز
امیرالمومنین علی علیه السلام، نماز عشا را در مسجد کوفه اقامه کردند. سپس پای به بیرون از مسجد گذاشته و همانند شب های گذشته، با صدای بلند، این چنین فرمودند: «خود را آماده کنید، خدا شما را رحم کند. همانا نوای کوچ، به صدا در آمده. خود را مهیا کنید، خدا شما را ببخشد، بهترین توشه را برای این مسافرت آمده کنید که همان تقوی است. و بدانید که راه شما به سمت معاد است، و گذرگاهتان صراط است، و ترسی عظیم، در پیش روی دارید، و ایستگاه هایی ترسناک در راه است که باید در آن بمانید و از آن ها بگذرید. اگر رحمت الهی، شاملتان گردد، که از سختی و ترس آن، نجات پیدا می کنید؛ و اگر به هلاکت بیفتید، که راه جبرانی نیست. »
این سخنان، برای اهل مسجد و کوفه آشناست. هر شب این کلمات گهربار را از دهان مطهر علی علیه السلام می شنوند. و ای کاش قبل از موت، خود را با توبه، برای این سفر اعجاب انگیز، آماده می کردند.
بازگشت به او 87
اثر ماندگار
اگر بنده ای بداند که سفری طولانی و پایان ناپذیر در راه دارد، چگونه خود را آماده می کند؟ اگر شما، در راه و طریق، در استراحتگاهی، توقف نمایید، و راهی طولانی در پیش داشته باشید، آیا دل بستن به آن توقفگاه، کاری صحیح است؟
آری، همراهی با نامحدود، و دل نبستن به این دار محدود و گذرا، بهترین ایده و پیشنهاد می باشد. و چه راهی بهتر از توبه، و بازگشت به او، و اتصال به آن نامحدود.
امیرالمومنین علیه السلام دهان به موعظه گشوده است: «فتزودا لما انتم صائرون الیه و خالدون فیه»
بازگشت به او 88
ارزان فروشی
نکند به ثمن بخس و ناچیز، این کالا را بفروشی. همانند این تجارت، دیگر برای تو مهیا نمی شود. ارزش این کالا را می دانی؟ همانند آن دیگر نیست. و پول های موجود در بازار، همه بی ارزش است.
چه زیباست که مخاطب ما بداند چرا نباید کالای عمر و وجود خود را به ثمن های موجود در بازار دنیا بفروشد. آری، ارزش تو بالاتر از این چیزهاست و ثمن های دنیا پست.
هر خوشی در این دنیا با غمی همراه است و هر لذتی محدود.
بلی، ما برای این دنیای فانی ساخته نشدیم، بلکه فقط برای او که باقی است، خلق شدیم. پس بیایید به او بازگردیم. «ایها الناس و انا للبقاء لا للفناء»
بازگشت به او 89
وصال و فراغ
پارک را دیده اید؟ بیمارستان را چطور؟ خوشی را دیده اید؟ غم را نیز؟ تفریح چگونه؟ مصیبت چه؟ شادی به سراغتان آمده است؟ اندوه، آری؟ به محبوب خود رسیده اید، و وصال را چشیده اید؟ طعم تلخ فراق را هم؟
آری، دنیا جایی است که شادی و وصالی بدون اندوه و فراق ندارد. و این را، همه دیده ایم و چشیده ایم.
اما هر چه نزد اوست ماندگار و فقط وصال. خوشا آنان که به او رسیده اند و «عند ربهم یرزقون». رسیدن به کاملی که همه کمالات و خوبی ها پیش اوست و پایان ناپذیر است.
پس چرا به او بازنگردیم و راه توبه را انتخاب نکنیم؟ حال که دیدیم و چشیدیم که «ما تنالون من الدنیا نعمه تفرحون بها الا بفراق اخری تکرهونها»
بازگشت به او 90
اظهارنامه
اطلاعیه ای صادر شد: کسانی که خود، به حسابرسی بپردازند، از تخفیفات ویژه ای برخوردار می گردند و هنگام محاسبه، در مجازات آنان، تخفیف داده می شود.
گوینده ی این خبر، سخنگوی حاکم می باشد.
اگر در دار دنیا، چنین اطلاعیه ای صادر شود، بسیاری از مردم، برای رسیدن به این تخفیف، با یکدیگر به مسابقه می پردازند، اما چه شده که عده ی قلیلی به این اطلاعیه ی الهی، که از جانب معصومین علیهم السلام، ابلاغ شده است، اهمیت داده «و حاسبوا قبل ان تحاسبوا» را سر لوحه خود گذارده اند.
حال چرا محاسبه کنیم؟
آری، محاسبه باعث تصحیح کردار در آینده، و جبران اشتباهات گذشته می شود. و چه راهی بهتر از توبه.
بازگشت به او 91
گذشته ها گذشته
این جمله را از زبان مردم زیاد شنیده ایم که «گذشته ها گذشته». اما می شود خداوند هم به بنده ی خود بگوید: «گذشته ها گذشته».
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، راه رسیدن به این آرزو را بیان کرده است.
«من احسن فیما بقی من عمره، لم یواخذ بما مضی من ذنبه، و من أساء فیما بقی من عمره اخذ بالاول و الآخر».
کسی که در ادامه عمرش، نیکی انجام دهد، خداوند گذشته بد او را نادیده می گیرد. و کسی که در ادامه عمرش، بدی کند، خداوند گناهان گذشته و آینده اش را محاسبه می کند».
آری، راه، تنها در بازگشت به اوست تا گذشته ها را نادیده بگیرد.
بازگشت به او 92
سنگ آخر
حواریون در اطراف حضرت عیسی علیه السلام حلقه زدند. مسیح، با یاران خود سخن از چه می گوید.
سوالی مطرح شده است: اساس ساختمان به چیست؟
جواب آن نزد عموم مردم آشکار است: به زیر بنای آن.
اما پیامبر خدا، جوابی دیگر برای این پرسش دارد.
حضرت عیسی علیه السلام فرمودند: اساس ساختمان، به خشت و سنگ آخر آن است.
آری، اگر بنده، مومن از دار دنیا نرود، اهل عذاب است، هر چند زندگیش سراسر طاعت الهی باشد. و اگر مومن، چشم از این دنیا ببندد، سعادت مند خواهد شد، هر چند در زندگی، معصیت کرده باشد. و این است اثر بازگشت به او.
بازگشت به او 93
کدخدا
تو حرف مرا گوش بده، دیگران هم به حرف تو گوش می دهند. تو رابطه ات را با من اصلاح و درست کن، عبد های من هم با تو به درستی برخورد می کنند.
وارد دیاری شده اید و می خواهید مورد احترام دیگران واقع شوید. راه چاره نیست. آری رساندن خود به کدخدا و به دست آوردن دل او. دیگر چه نیازی است که به دنبال این همه رعیت حرکت کنم؟ !
اما چرا، سراغ کدخدای همه ی عالم نمی روم، او که وعده داده است «هر کس مرا عبادت کند، همه چیز را به فرمان او در می آوریم» و فرموده است «هر کس که رابطه اش را با من اصلاح کند، خداوند متعال نیز رابطه خلقش را با او، اصلاح می کند».
بازگشت به درگاه الهی، مساوی است با عزت و اصلاح کارها.
بازگشت به او 94
سیاه روی
قیامت برپا شد و بندگان الهی منتظر بررسی پرونده ی اعمال. ناگهان گروهی وارد می شوند که تعجب همه را بر می انگیزد.
چرا رنگ صورت این ها این گونه شده است؟ چرا این چنین صورت آن ها سیاه شده است؟ چه گناه بزرگی از اینان سر زده است؟ کفر؟ قتل یا ... ؟
ناگهان ندایی می رسد: اینان نه مشرک شده اند و نه کسی را کشته اند، اینان همان گروهی هستند که از رحمت الهی، ناامید بودند.
پس چرا از رحمت او ناامید باشیم و به درگاه او بازنگردیم؟
بازگشت به او 95
توبه از حرام با حرام !!!
هدیه ای از سلطان ظالم گرفته بود و خوشحال و خندان باز می گشت. ناگهان به یاد آورد که این مال حرام است. چه کند که خداوند او را عذاب مواخذه نکند؟
جواب سوال خود را پیدا کرد: «ان الحسنات یذهبن السیئات». با بخشی از این مال، صدقه می دهم و حج می روم و کارهای نیک دیگر انجام می دهم، تا این سئیه جبران گردد. و از درگاه الهی دور نشده باشم.
اما نظر امام صادق علیه السلام، این گونه نبود. با خون که خون را نمی شود شست، و با کار حرام که نمی توان از حرام توبه نمود. آری، خطاء، جبران اشتباه نمی تواند باشد. این مال، حرام است و صدقه و حج و کارهای دیگر نیز با آن خطا می باشد.
بازگشت به او 96
سوال بی جواب
غلام امام صادق علیه السلام، بر او وارد شد.
امام فرمودند: چه زمانی آمدی؟
غلام سکوت کرد. و از شرمندگی پاسخی نداد.
امام فرمودند: از فلان جا می آیی. به یاد داشته باش که دو ملک، اعمال خوب و بد تو را می نویسند، پس نه بدی را کوچک بشمار که قیامت از آن پرسیده می شوی؛ و نه خوبی را سبک انگار، که در روز مبادا به آن نیازمندی.
و فراموش نکن که کار نیک، راه بازگشت به اوست و گناه بزرگ را جبران می کند که «ان الحسنات یذهبن السئیات»
نکند امام زمان ما نیز از ما بپرسد که چه کردیم و ما را توان پاسخ به آن نباشد.
بازگشت به او 97
سلاح سنگین
دشمنانان برنامه ریزی حمله کرده اند و حتی تک ها و عملیات های ایذایی را انجام داده اند. نیروهای منافق داخلی هم به کمک دشمنان خارجی آمده و در صدد آشوب و به هم ریزی داخل هستند. دشمن در برخی از مناطق، از مرزها عبور کرده و به سمت مقر فرماندهی در حال حرکت کرده است.
باید سلاح ها را به کار گرفت و هر گونه که می توان آشوب داخلی و تجاوز بیرونی را جواب داد.
قواهای نفسانی، به همراه ابلیس و لشگریانش، تصرف وجود و قلب مومن را برنامه ریزی کرده و در دستور کار قرار داده اند. اما مومن با سلاح دعا و گریه و استغفار، به جنگ با آنان می پردازد. و با زدن درب خانه او، از او، طلب یاری می کند.
پیامبر فرمودند:
الا ادلکم علی سلاح ینجیکم من عدوکم و یدر رزقکم، قالوا نعم، قال تدعون باللیل و النهار، فان سلاح المومن الدعاء
بازگشت به او 98
قرآن یا دعا
وارد مسجد شدم. شخصی در گوشه ای از مسجد، کتاب خدا را تلاوت می کرد و گاهی هم زبان به دعا و استغفار می گشود. در سمتی دیگر از مسجد، شخصی خدای خود را می خواند و حوائج خود را طلب می کرد و از او طلب مغفرت می کرد، و پاره ای از اوقات، آیاتی از کلام الهی را تلاوت می نمود.
از خودم پرسیدم که کدامیک، از این دو افضل هستند و کار بهتری را انجام می دهند.
حضرت را ملاقات نمودم، و پاسخ پرسش خود را این گونه دریافت کردم: هر دو کار خوبی را انجام می دهند. اما آن که دعا می کند راه بهتری را در پیش گرفته است، خداوند فرموده است «ادعونی استجب لکم»
سپس حضرت فرمودند: و الله افضل هی (3 مرتبه)، ألیس هی العباده، ألیست أشد هی، و الله أشد هی (3 مرتبه).
بازگشت به او 99
نماز امام رئوف
در قنوت نماز، چه بگویم؟ از خدای خود، در این دقایقی بندگی چه بخواهم؟ حیران و سرگردانم.
پای در حرم امام رئوف می گذارم: السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیهما السلام.
ناگهان پاسخ سوال خود را می یابم. هر آن چه را می گویم که پیشوایم در قنوت خود در پیشگاه الهی عرضه می کرده است.
ناگهان در کتاب عیون اخبار الرضا، چشمانم به این روایت می افتد:
کان قنوت الرضا علیه السلام، فی جمیع صلواته: رب اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم، انک انت الاعز الاجل الاکرم.
برای شکر، دو رکعت نماز در حرم می گذارم و در قنوت می خوانم «رب اغفر ...»
بازگشت به او 100
برگشت شرط مهمانی
استغفار و توبه، چنان جایگاهی دارد که اگر بنده، خواسته ای از درگاه الهی دارد، باید ابتدا، از گذشته و کرده ی خود پشیمان گردد.
حضرات معصومین علیهم السلام، در رابطه با مقدمات دعا، چنین فرمودند که:
ستایش خداوند و بازشماری صفات الهی (تمجید، حمد، تسیبح، تهلیل ثناء)
درود بر پیامبر و خاندانش.
اعتراف به گذشته و اشتباهات، و بازگشت به او.
دعا و عرض نیاز
درود بر پیامبر و خاندانش.
============================================================
برای مشاهده ی ادامه مطالب مرتبط
بازگشت به او(از شماره 41 تا 60)
بازگشت به او (از شماره61 تا 80)
بازگشت به او(از شماره 81 تا 100)
