سوره قدر نزول قرآن در شب قدر را بیان می‌کند. منظور از انزال یعنی قرآن به صورت یکپارچه و یکباره در شب قدر نازل شده است. همانطور که درسوره دخان، آیه 3 می‌فرماید: «سوگند به کتاب مبین، ما آن را درشبی مبارک نازل کردیم». اما در سوره اسراء، آیه 106 می‌فرماید نزول تدریجی قرآن در طول 23 سال نبوت بوده است. آیه‌ای که منظور از «لیلۀ» را توضیح می‌دهد آیه 3 سوره دخان است. می‌فرماید: قرآن یکپارچه در ماه رمضان نازل شده و شب قدر یکی از شب‌های رمضان است. سوره قدر، آن شبی که قرآن نازل شده را شب قدر دانسته و ظاهراً منظور از قدر، تقدیر و اندازه‌گیری است. آیه 6 سوره دخان در توصیف قدر می‌فرماید: «در آن شب هر حادثه‌ای که باید واقع شود خصوصیاتش مشخص و محدود می‌شود. این امری تغییرناپذیر از ناحیه ما و رحمت پروردگارت است.» کلمه «فرق» در آیه به معنای جداسازی دو چیز است. پس نتیجه می‌گیریم شب قدر منحصر در شب نزول قرآن نیست، بلکه شبی است که هر سال تکرار می‌شود. در ماه رمضان و هر سال در آن شب احکام و امور یکساله بعد اندازه‌گیری و مقدر می‌شود. علاوه بر این، کلمه «یفرق» مضارع استمراری است؛ یعنی حال و آینده‌ای که تکرار می‌شود.
مطالب مرتبط
تفسیر سوره قدر (المیزان1)
