اولین شرط برای برقراری عدالت اقتصادی «عامل اقتصادی بودن» است؛ کسی که با دزدی یا رانتخواری یا رشوه و ... امرارمعاش میکند چگونه میتواند عدالت را در عرصه اقتصاد ایجاد کند! او تیشه به ریشه اقتصاد میزند و این بزرگترین ظلم در عرصه اقتصاد است.
نزولخوری یا همان ربا دقیقاً اینگونه است؛ شخص ربا خور عامل اقتصادی نیست بلکه سد راه چرخش چرخ اقتصاد است! اگر در جامعهای ربا رواج پیدا کند انگیزه سرمایهداران برای «عامل اقتصادی بودن» از بین میرود و هرگز اقدام به تولید کار و حرکت چرخ اقتصاد نمیکنند اینجاست که بزرگترین ظلم در حق «عدالت اقتصادی» خودنمایی میکند. آری دلیل حرمت ربا نیز در همین نکته (تعطیلی تجارت و ظلم به چرخه اقتصاد) است.[1]
[1] برداشتی از من لايحضره الفقيه ج 3، ص 567، ح 4937.