دومین ویژگی علت هستی بخش
ویژگی دوم علت هستی بخش اینه که معلول خودش رو از نیستی و عدم به هستی تبدیل می کنه و در یک کلمه می تونیم بگیم معلول خودش رو «خلق» می کنه.
در حالی که علت های فاعلی و معد و ... اینطور نیستند و فقط در معلول خودشون دگرگونی ایجاد می کنند.
ضمن اینکه علت هستی بخش وقتی معلول خودش رو از نیستی به هستی تبدیل می کنه چیزی ازش کم نمی شه، اما علت های فاعلی و معد و ... انرژی صرف می کنند و انرژی شون کم می شه.
اگر واجب الوجود هم چیزی ازش کم می شد، نشانه دهنده تجزیه شدن و ترکیب و نقص بود.[1]
[1] آموزش عقاید آیت الله مصباح / صفحه 69
