امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در زمان غیبت صغری به وسیله ی نائبان خاصّ خود با مردم در ارتباط بود و پس از آغاز غیبت کبری، ارتباط با نوّاب به پایان رسید و ارتباط مردم با امام زمانشان قطع گردید. البته باید دانست که ملاقات با حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در دوران غیبت کبری محال و غیر ممکن نیست افراد وارسته و مهذّب توانسته اند به محضر مبارک ایشان شرفیاب شوند.البته کسانی که موفّق به رؤیت شدند هرگز مدعی رويت نشده وازاين راه به امور مادي نپرداخته وادعاي نيابت خاصه نكرده اند كه مورد تكذيب امام زمان است.
براس آشنایی با افرادی که توفیق شرفیابی داشته اند می توان به کتاب های تاریخی و روائی در این زمینه مرجعه کرد. چنانكه برخي از علما دراين موضوع كتاب‌هاي مستقلي تأليف نموده‌اند. ازجمله ي اين كتابها مي توان به موارد زير اشاره كرد.
1. تبصرة الولي فيمن رأي الامام (القائم) المهدي(ع)، اثر مرحوم سيدهاشم بحراني. 2. تذكرة الطّلاب فيمن رأي الامام الغائب(ع)، اثر شيخ محمود ميثمي عراقي. 3. دارالسلام فيمن فاز بسلام الامام، اثر شيخ محمود ميثمي عراقي. 4. البهجة فيمن فاز بلقاء الحجة، اثر ميرزامحمدتقي الماسي اصفهاني.
همچنين كتاب‌هايي از علماي معاصر مثل پنجاه داستان از شيفتگان حضرت مهدي(ع)، اثر رجائي خراساني و كتابي از آيت الله دستغيب در اين زمينه تأليف شده است.
