بعد از اینکه تونستیم توی چند مطلب ریشه ها و دلایل چند خدایی رو رد کنیم می رسیم به اصل توحید.
توحید به معانی مختلفی به کار برده میشه و طی چند مطلب این عناوین رو بررسی می کنیم.
اولین معنای توحید نفی تعدد هست.
به این معنا که بیرون از ذات خدا، معبود دیگه ای وجود نداره و فقط همون یک خدا هست. که این معنا در برابر شرک صریح و اعتقاد به دو یا چند خدایی قرار می گیره.
از اون جایی که میشه این معنا رو عامیانه ترین و پرکاربردترین معنای توحید دونست، فهم اون هم بسیار راحت و ساده است.
به طور خلاصه میشه در یک جمله گفت که : فقط یک خدا داریم ولا غیر[1]
[1] برداشتی از کتاب آموزش عقاید آیت الله مصباح صفحه 135