سؤال: آياصحت دارد كه بعد از نماز روي مهر كربلا را بپوشانيد چون شياطين مي آيند و خود را برآن مي‌مالند؟
پاسخ اجمالی:
روایتی که در آن تصریح به پوشاندن تربت کربلا بعد از نماز باشد را پیدا نکردیم؛ ولی روایاتی وجود دارد که تاکید می‌کند تربت را حفظ کنید و پوشیده نگه دارید تا شیاطین آن را لمس نکنند و اثرش از بین نرود و از این روایات می‌توان نتیجه گرفت که بعد از نماز لازم است تربت پوشانده شود.
پاسخ تفصیلی:
تربت کربلا در میان همه خاک‌های عالم از ارزش والایی برخوردار است چنانچه اسحاق بن عمّار گفت: امام صادق عليه السّلام فرمود: "محلّ قبر حسين عليه السّلام از آن روز كه در آن دفن شده است گلزارى از گلزارهاى بهشت است". و در روایتی دیگر فرمود: "محلّ قبر حسين عليه السّلام كانالى از كانال‌هاى بهشت باشد". و یکی از برجستگی‌های تربت کربلا، شفا بخش بودن آن است؛ امام صادق عليه السّلام فرمود: "در تربت قبر حسين عليه السّلام درمان هر دردى است و آن بزرگترين داروهاست". و نيز فرمود: "هر گاه آن را بخوردى بگو: اى خداى اين تربت مبارك و خداى آن وصيّي كه در آن دفن شده است، بر محمّد و آل او درود فرست، و آن را دانشى پرسود و روزيى فراوان و درمانى از هر درد قرار ده".[1]
از این رو علاوه بر تاکیدی که روایات بر شفا بخش بودن تربت کربلا و خواندن نماز با خاک کربلا دارد، بر پوشاندن و حفظ حرمت آن نیز تاکید فراوان شده است و اینکه باید تربت کربلا همواره پوشانده شود تا مبادا شیاطین خود را بر آن بمالند و در اثر خباثتی که شیاطین دارند، اثر بخشی این تربت از بین برود و با استناد به همین روایات می‌توان گفت بعد از خواندن نماز با مهر کربلا، بهتر است آن را پوشاند و از دسترس شیاطین دور نگه داشت و همانند بقیه خاک‌ها به کناری انداخته نشود. در این جا به دو روایت اشاره می‌شود:
روایت یکم:
از امام باقر علیه السلام روایت طولانی نقل شده است که در قسمتی از این روایت فرمود: "... يَأْخُذُهُ الرَّجُلُ فَيُخْرِجُهُ مِنَ الْحَائِرِ وَ قَدْ أَظْهَرَهُ فَلَا يَمُرُّ بِأَحَدٍ مِنَ الْجِنِّ بِهِ عَاهَةٌ وَ لَا دَابَّةٍ- وَ لَا شَيْءٍ فِيهِ آفَةٌ إِلَّا شَمَّهُ فَتَذْهَبُ بَرَكَتُهُ فَيَصِيرُ بَرَكَتُهُ لِغَيْرِهِ وَ هَذَا الَّذِي يُتَعَالَجُ بِهِ لَيْسَ هَكَذَا وَ لَوْ لَا مَا ذَكَرْتُ لَكَ مَا يُمْسَحُ بِهِ شَيْءٌ- وَ لَا شَرِبَ مِنْهُ شَيْءٌ إِلَّا أَفَاقَ مِنْ سَاعَتِهِ..." [2] ؛ "... گاهی مردی از خاک کربلا بر می‌دارد و آن را از حائر خارج می‌کند و بخوبی آن را نمی‌پوشاند که در این زمان به هیچ جنی مرور نمی‌کند که درد و بیماری داشته باشد مگر اینکه آن تربت را بو می‌کند و از آن شفا می‌گیرد و در اثر این تماس‌های شیاطین آلوده به گناه، برکت تربت از بین می‌رود و اگر نبود این مسح کردن‌های جن‌‌ها و غیره، هیچ کس از این تربت استفاده نمی‌کرد مگر اینکه همان ساعت شفا پیدا می‌کرد...".
روایت دوم:
از ابو حمزه ثمالى و او از امام صادق عليه السّلام نقل كرده، وى گفت: من در مكّه بودم (... در اثناء حديثش گفت): فدايت شوم مىبينم اصحاب‌مان را كه تربت حائر را براى استشفاء اخذ مىكنند، آيا اينكه مىگويند در اين تربت شفاء هست درست است؟ وى گفت: امام عليه السّلام فرمودند:
"استشفاء مىجويند به تربتى كه از قبر تا رأس چهار ميلى قرار گرفته و شفاء حاصل مىشود و همچنين است قبر جدّم رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و نيز همين طور است تربت قبر حضرات امام حسن و على بن الحسين و محمّد بن على عليهم السّلام، پس از تربت اين قبور مطهّره اخذ كن كه شفاء است براى هر دردى و حافظ است از آنچه خوف و هراسى دارى و هيچ داروئى معادل آن نبوده مگر دعاء. و بايد توجّه داشت اگر فسادى در اين تربت ديده مىشود و احيانا تاثيرى ندارد اين فساد ناشى از سه چيز است:
- الف: آنچه با آنها مخلوط مىگردد (مراد ظروفى است كه تربتها را در آنها مىريزند).
- ب: كسانى كه با اين تربت استشفاء مىجويند اعتقاد و يقينشان به حصول شفاء اندك مىباشد؛ ولى آنان كه يقين كامل دارند كه در صورت معالجه با آن شفاء بر ايشان حاصل مىشود و آن را بكار بردند به اذن خدا معالجه شده و اين تربت آنها را از داروهاى ديگر مستغنى مىنمايد.
- ج: شياطين و جنهائى هستند از اهل كفر كه تربت را مسح نموده و بدين ترتيب آن را فاسد مىكنند اين موجودات به چيزى مرور نكرده مگر آنكه آن را مىبويند و بواسطه استشمام اثر تربت را مىبرند.
شياطين و جنهاى اهل كفر بر بنى آدم حسد برده و اين تربت را مسح نموده و بوى آن را از بين مىبرند و اساسا تربت از حائر خارج نمىشود مگر آنكه جماعتى از اين شياطين و جن‌‌ها كه تعدادشان قابل احصاء نيست آمادهاند براى اينكه تربت را اگر چه در دست صاحبش هست مسح نموده و اثرش را زائل كنند و اينكه بيرون حائر هستند و نمىتوانند به درون آن نفوذ كنند بخاطر وجود فرشتگان در حائر مىباشد. و اگر تربتى سالم بوده و از تماس شياطين و جن‌‌ها در امان مانده باشد مسلما احدى با آن معالجه نكرده مگر آنكه در ساعت بهبودى برايش حاصل مىشود، بنا بر اين اگر مىخواهى تربت سالم بماند وقتى اخذش نمودى پنهانش كن و زياد اسم خداوند متعال را بر آن بخوان و بدم. خبر رسيده كه برخى از كسانى كه تربت را اخذ نمودهاند آن را مورد استحفاف قرار داده حتى پارهاى از ايشان آن را در توبره و علفدان شتر و قاطر و درازگوش يا در ظرف طعام انداخته و يا با دستهاى آلوده به طعام و غذا آن را مسح نموده و يا آن را در خورجين مىنهند و با اين حال چگونه با آن شفاء حاصل شود؟! چنانچه قلبى كه در آن يقين و اعتقاد به تاثير تربت نيست و صاحبش به آنچه مصلحت و صلاح خودش در آن است استحفاف مىورزد اثر و عمل تربت را قطعا فاسد مىنمايد". [3]
از این روایات می‌توان نتیجه گرفت که برای نگهداری تربت کربلا دستور خاصی وارد شده است و باید قداست آن حفظ شود و در مکان‌های پاکیزه نگهداشته شوند و نسبت به آن بی‌احترامی نشود و بعد از خواندن نماز با مهر کربلا نیز این امر لازم است و ممکن است برخی از همین روایات استفاده کرده و گفته‌اند بعد از نماز باید مهر کربلا پوشانده شود.
[1] ابن بابويه، محمد، من لا يحضره الفقيه، ترجمه: على اكبر غفارى، ومحمد جواد غفارى و صدر بلاغى، تهران، صدوق، چاپ اول، 1367ش، ج3 ، ص525، باب فضل تربت حسين و حريم قبر او عليه السّلام.
[2] . ابن قولويه، جعفر، كامل الزيارات، نجف اشرف، دار المرتضوية، چاپ اول، 1356ش، باب 91، ص275، حدیث7.
[3] . كامل الزيارات، پیشین، باب93، ص281، حدیث5.
