گفتگوی پیامبر اسلام با پروردگار
ﻭَﻗَﺎﻝَ ﺍﻟﺮَّﺳُﻮﻝُ ﻳَﺎ ﺭَﺏِ ّ ﺇِﻥَّ ﻗَﻮْﻣِﻲ ﺍﺗَّﺨَﺬُﻭﺍْ ﻫَﺬَﺍ ﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥَ ﻣَﻬْﺠُﻮﺭﺍً «٣٠ فرقان». ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ (ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺷﻜﺎﻳﺖ) ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﻗﻮم ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻛﺮﺩﻧﺪ.
مهجور: ترك شده.
مهجوریت و دوری از قرآن آنقدر سنگین و غیر قابل تحمل است که پیامبر اکرم در پیشگاه خداوند لب به شکایت می گشاید. این گزارش تلخ ممکن است در دنیا و آخرت باشد. نکته مهم در کلمه هجر است که برخی آن را به معنای رها و ترک و برخی به معناي هذيان میدانند به قرينه اينكه آیه در مكه نازل شده و در مكه آنها كه ايمان آوردند، قرآن را با جان پذيرفتند آنها كه ايمان نياوردند، مسئله هجر و هذيان و سِحر و شعبده را مطرح کردند. اگر معنای هذایان مراد باشد بیشتر خطاب به کسانی است که امروز هم با کاریکاتور پیامبر اکرم و یا قرآن سوزی و مسخره کردن جهاد، حجاب ، قصاص و سایر احکام قرآن را مورد هجمه قرار می دهند با این که قرآن هدی للناس و برای همه است. اگر به معنای ترک باشد شکایت و گلایه پیامبر بیشتر خطاب امت اسلام است با اینکه قرآن عمیق ترین برنامه های زندگی را دارد آن ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﺳﺎخته ﻭ ﺩﺳﺖ ﮔﺪﺍﻳﻰ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭﺍﺯ کردند.
