گفتگوی مجرم با شیطان
ﺣَﺘَّﻲ ﺇِﺫَﺍ ﺟَﺂءَﻧَﺎ ﻗَﺎﻝَ ﻳَﺎ ﻟَﻴْﺖَ ﺑَﻴْﻨِﻲ ﻭَﺑَﻴْﻨَﻚَ ﺑُﻌْﺪَ ﺍﻟْﻤَﺸْﺮِﻗَﻴْﻦِ ﻓَﺒِﺌْﺲَ ﺍﻟْﻘَﺮِﻳﻦُ«٣٨». ﻭَﻟَﻦ ﻳَﻨﻔَﻌَﻜُﻢُ ﺍﻟْﻴَﻮْمَ ﺇِﺫ ﻇَّﻠَﻤْﺘُﻢْ ﺃَﻧَّﻜُﻢْ ﻓِﻲ ﺍﻟْﻌَﺬَﺍﺏِ ﻣُﺸْﺘَﺮِﻛُﻮﻥَ «٣٩ زخرف».
(ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ) ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ (ﻣﺠﺮم ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ) ﻧﺰﺩ ﻣﺎ ﺁﻳﺪ (ﻭ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻫﻤﺪم ﺧﻮﺩ) ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻱ ﻛﺎﺵ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺸﺮﻕ ﻭ ﻣﻐﺮﺏ ﺑﻮﺩ، ﭼﻪ ﺑﺪ ﻫﻤﻨﺸﻴﻨﻲ ﺑﻮﺩﻱ. (ﻭﻟﻲ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ) ﺍﻣﺮﻭﺯ (ﺁﺭﺯﻭﻱ ﺩﻭﺭﻱ ﺍﺯ ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ) ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺳﻮﺩﻱ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﻇﻠﻢ ﻛﺮﺩﻳﺪ، ﺷﻤﺎ (ﺑﺎ ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ) ﺩﺭ ﻋﺬﺍﺏ ﻣﺸﺘﺮﻛﻴﺪ.
پیامد های همنشین بد و انزجار از آنها در قیامت مشخص می شود؛ زیرا چشم حقیقت بین کفار بینا می شود و آرزو می کند: ای کاش دورترین بعد و حد ممکن بینشان فاصله باشد. لذا تمام عذابهای جهنم یک طرف و همنشین شدن با کسی که عامل همه بدبختی ها از ناحیه اوست در طرف دیگر! اما جواب فرشتگان در اینجا هم مایوس کننده است و می گویند: آرزوی دوری بی فائده است. براي اينکه هردو در انحراف و ظلم «شرکت» داشتند.