توکل
"انت ربنا علیک توکلنا والیک انبنا والیک المصیر"(١)
عاشورا کارزار عهدشکنان با امام معصومی بود که به دلیل عهدنامه کوفیان راهی کوفه شد ولی امام خود را تنها گذاشتند.امام در تنهایی کوفه اما امید و توکل خود را به خدای متعال از دست نداد و در روز عاشورا چنین فرمود:"اللهم انت ثقتی فی کل کرب"(٢)خدایا تو تکیه گاه من در هر مصیبتی ومن به تو توکل میکنم.(اتوکل علیک کافیا).
توکل به معنای نشستن و دست روی دست گذاشتن نیست,بلکه حرکت و امید به یاری خدای متعال و یقین به نصرت اللهی است.
پی نوشت:علی سعیدی,معارف عاشورا
(١،٢)خطبه های عاشورایی,معاونت فرهنگی اوقاف,خطبه امام در روز عاشورا
مطالب مرتبط
احترام متقابل به یکدیگر تغییر اثر وراثت و محیط ای کاش می بخشیدمش گذشته گذشته ظهور #خشم بهتر از #کینه راز شهادت مسلمانان گمراه! فتح شام خودستایی یاتبیین راهبرد الگوی جاویدان در میان اعضای بدن، آنچه وسیلهٔ شناخت و معرفت است، مهمتر است جامعه مرده,جامعه زنده کربلایی شویم حضور زنان در مسایل اجتماعی جایگاه حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام) آیا امام حسین علیه السلام زمین کربلا را خرید؟ شناخت سجده جنبش مرزبان انسان... اخرین نماز