آشوب و آشتی
- آشوب و آشتی(لحظه های مرا دریاب)
خدایا! من از تنهایی گریزانم و محکوم به زندگی اجتماعی هستم و بودن با مردم و رفت و آمد و داد و ستد با آنان با طبع من سازگارتر است. گاهی اما به جای آشتی جویی بر می آشوبم، عنان از کف می دهم. دستم را بگیر تا همواره زندگی ام بر اساس آشتی و شفقت بر خلق باشد و در بزنگاه آشوب، کریمانه و با وقار رفتار کنم و حتی اگر طرف مقابل من نابردبار بود من بردبار باشم و در حد توانم وقتم را در کارهای بی فایده تلف نکنم(برداشتی از قرآن: فرقان، آیه63 و 72/ قصص، آیه 55/ اعراف، آیه 199).
