برای اثبات صفات ذاتیه[1] خداوند بهترین راه اینه که بیان کنیم این صفات (مثل حیات و علم و قدرت) وقتی برای مخلوقات به کار برده میشه از کمالات اونها به حساب میاد. در نتیجه همون طور که توی ویژگی های واجب الوجود گفتیم (مطلب شماره 38) خدا تمام کمالات مخلوق هاش رو در کاملترین مرتبه داره. وگرنه نمیشه تصور کرد کسی که علم و قدرت و حیات به مخلوقاتش داده خودش جاهل و عاجز و مرده باشه. در واقع خداوند متعال کاملترین مرتبه علم رو داره که بخشی از اون رو به برخی مخلوقاتش عطا کرده.[2]
در واقع به قول شاعر:
ذات نایافته از هستی بخش کی تواند که شود هستی بخش؟
[1] البته این صفات به طور جداگانه هم در مطالب بعدی مورد بحث قرار خواهد کرفت
[2] آموزش عقاید آیت الله مصباح / صفحه 75