سؤال: در يكي از كتاب ها سخني از علامه مجلسي در مورد رواياتي كه راجع به ثواب زياد زيارت امام حسين عليه السلام و برتري آن از حج و عمره بود خواندم كه علامه مجلسي فرموده بودند: شايد اين ثواب ها از باب تفضل باشد يعني خداوند متعال براي يك زيارت سيدالشهداء عليه السلام ثواب صد حج بدهد و براي يك حج چندين برابر صد حج ثواب بدهد و يا مقصود آن است كه به مسلمانان در برابر يك زيارت ثواب صد حجي كه به امت هاي پيشين داده است مي دهد و يا مقصود آن است كه اين ثوابها به جهت اعتبار است مثلا يك لقمه نان براي انسان كاري مي كند كه حتي صد ليوان آب انجام نمي دهد همچنان كه يك ليوان آب كاري ميكند كه چندين قرص نان آن را انجام نمي دهد و اين عبادت ها همانند غذاي بدن هستند كه هر كدام كار و اثر خاصي دارد بنابراين هيچ كدام جايگزين ديگري نمي شود. متن عربي اين سخن علامه مجلسي و آدرس آن در کدام کتاب است؟
پاسخ اجمالی:
این سخن علامه مجلسی ذیل روایاتی است که ثواب تسبیح، حمد و لا اله الا الله را یاد‌آور می‌شود و ممکن است افرادی این سخن را معیاری برای همه ثوابها قرار داده باشند و در ذیل ثواب زیارت امام حسین –علیه السلام- نیز بیاورند.
پاسخ تفصیلی:
علامه مجلسی در بابی که روایات تسبیح گفتن و ثواب آن را یاد‌آور می‌شود، روایتی نقل می‌کند که رسول خدا –صلی الله علیه و آله و سلم- به ام هانی فرمودند: "مَنْ سَبَّحَ اللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ كُلَّ يَوْمٍ كَانَ أَفْضَلَ مِمَّنْ سَاقَ مِائَةَ بَدَنَةٍ إِلَى بَيْتِ اللَّهِ الْحَرَامِ وَ مَنْ حَمَّدَ اللَّهَ مِائَةَ تَحْمِيدَةٍ كَانَ أَفْضَلَ مِمَّنْ حَمَلَ عَلَى مِائَةِ فَرَسٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِسُرُوجِهَا وَ لُجُمِهَا وَ مَنْ هَلَّلَ اللَّهَ مِائَةَ تَهْلِيلَةٍ كَانَ أَفْضَلَ النَّاسِ عَمَلًا إِلَّا مَنْ قَالَ أَفْضَلَ مِنْ هَذَا"[1] ؛ "هر کس روزانه خدا را صد مرتبه تسبیح کند، ثوابش بالاتر است از اینکه صد قربانی در بیت الله الحرام بکشد. و هر کس صد مرتبه خدا را حمد کند، ثوابش بالاتر است از کسی که صد اسب در راه خدا حمل کند. (کنایه از اینکه صد نفر به جبهه ب‌فرستد) و هر کس صد مرتبه لا اله الا الله بگوید، از با فضیلت‌ترین مردم خواهد شد مگر از کسی که بیشتر از این بگوید"
علامه مجلسی ذیل این روایت توضیح می‌دهد که این همه ثواب برای چیست و متن عربی آن این است:
بيان: هذه المثوبات يمكن أن يكون باعتبار التفضل و الاستحقاق أي يتفضل الله على المؤمن بمائة تسبيحة ما يستحقه بسياق مائة و لا ينافي ذلك أن يتفضل بمائة بدنة أضعاف ذلك أو باختلاف الأمم أي يعطي بمائة تسبيحة هذه الأمة أكثر مما يعطي الأمم السابقة بمائة بدنة أو يقال الأفضلية بالاعتبار فإن مائة تسبيحة لها تأثير في كمال الإيمان ليس لسياق مائة بدنة و لمائة بدنة أيضا تأثير ليس لمائة تسبيحة كما يصح أن يقال لقمة من الخبز أفضل من نهر من ماء و جرعة من الماء أفضل من ألف منٍّ من الخبز لأن شيئا منهما لا يقوم مقام الآخر و هذه الأعمال الصالحة للروح بمنزلة الأغذية للبدن و قد مر تحقيق المقام بوجه أبسط من ذلك.[2]
[1] مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار،بيروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403 ق، ج84، ص9.
[2]. همان.
